Advies 2017/07

Advies verstrekt op verzoek van de Staatssecretaris voor personen met een handicap van 11 mei 2017.

Een ontwerp van koninklijk besluit beoogt de verhoging van het basisbedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming bedoeld bij artikel 6, §1, 1ste lid, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen voor personen met een handicap met 2,9% bij toepassing van het interprofessioneel akkoord 2017-2018.

De wet van 23 december 2005 voorziet in een welvaartsaanpassingsmechanisme voor socialezekerheidsuitkeringen. Een identiek mechanisme wordt voorzien voor de socialebijstandsuitkeringen om te voorkomen dat er een te groot verschil tussen beide optreedt.

De regering heeft het interprofessioneel akkoord 2017-2018 goedgekeurd dat op 2 februari 2017 door de sociale partners werd ondertekend. Het voorziet onder meer in de spreiding van de welvaartsenveloppe, meer in het bijzonder een verhoging van het bedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming met 2,9% vanaf 1 september 2017.

Concreet betekent deze aanpassing dat het basisbedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming voorzien bij artikel 6, §1, eerste lid van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen voor personen met een handicap wordt aangepast: 5.057,25 wordt 5.203,91.

De Nationale Hoge Raad voor personen met een handicap is verheugd dat, naar aanleiding van zijn advies 2016-10 van 18 april 2016 over de sociale correcties van de tax shift (aanpassingen van het leefloon en de inkomensgarantie voor ouderen, maar zonder oog voor de situatie van personen met een handicap), de regering en de sociale partners een akkoord hebben bereikt om de financiële discriminatie tussen de begunstigden van een leefloon of een inkomensgarantie voor ouderen enerzijds en de begunstigden van een inkomensvervangende tegemoetkoming anderzijds, binnen de perken te houden.

De NHRPH stelt evenwel vast:

• dat de verhoging van het bedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming in werking treedt op 1 september 2017, zonder terugwerkende kracht;
• dat de voorgestelde inhaalbeweging mathematisch gezien niet identiek is: een verhoging van 2,9 % stemt niet overeen met twee opeenvolgende verhogingen van 2 en 0,9 %.

Vanuit zuiver financieel oogpunt blijft de situatie van begunstigden van een inkomensvervangende tegemoetkoming dus, ondanks deze maatregel, minder gunstig dan de situatie van begunstigden van een andere bijstandsuitkering. Voor de periode van 1 april 2016 tot 31 en met augustus 2017 zullen de personen met een inkomensvervangende tegemoetkoming  2% minder ontvangen dan de personen met een leefloon.

De NHRPH vraagt dan ook om het basisbedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming minstens even hoog te maken als het leefloon en het nieuwe basisbedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming toe te passen met terugwerkende kracht.

De NHRPH vraagt tevens dat de regelgeving wordt aangepast en het principe dat van toepassing was vóór de laatste wetswijziging (2003), opnieuw wordt ingevoerd: “het bedrag van de inkomensvervangende tegemoetkoming moet minstens gelijk zijn aan het bedrag van het leefloon”.

Wat de wetgevingstechniek betreft, wijst de NHRPH erop dat het artikel bedoeld in voornoemde wet van 27 februari 1987 niet artikel 6, §6 maar artikel 6, §1.

• Voor opvolging aan mevrouw Zuhal Demir, Staatssecretaris voor personen met een handicap;
• Ter info aan de heer Charles Michel, Eerste Minister;
• Ter info aan de heer Johan Van Overtveldt, Minister van Financiën;
• Ter info aan de heer André Gubbels, Directeur-generaal, Directie-generaal Personen met een handicap van de Federale Overheidsdienst Personen met een handicap;
• Ter info aan UNIA;
• Ter info aan het Interfederaal Coördinatiemechanisme.