Advies 2011/10

Advies van de Nationale Hoge Raad voor Personen met een Handicap (NHRPH), uitgebracht tijdens de zittingen van 21/03/2011 en 16/05/2011, over het Verslag van het Rekenhof aan de Kamer van Volksvertegenwoordigers over de "Tijdige behandeling van tegemoetkomingen aan personen met een handicap" (december 2010)

Advies op initiatief van de NHRPH

Het Rekenhof onderzocht de tijdigheid van de behandeling van de aanvragen tot tegemoetkoming van personen met een handicap.

Twee onderzoeksvragen werden gesteld:

De audit beperkt zich tot de eerste aanvragen betreffende de inkomensvervangende tegemoetkoming/integratietegemoetkoming en de tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden. Het onderzoek betreft de aanvragen beslist van februari 2009 tot maart 2010, met een update van de cijfers tot augustus 2010.

Vóór 2010 moest een aanvraag voor een tegemoetkoming binnen acht maanden worden afgehandeld, vanaf 2010 bedraagt de wettelijke afhandelingstermijn 6 maanden.

Wat betreft de eerste onderzoeksvraag komt het Rekenhof tot de bevinding dat voor 2009 de doorlooptijd gemiddeld 9,4 maanden bedraagt.

Voor 2010 is de gemiddelde behandelingstermijn 8,1 maanden. In maart 2010 bedroeg deze termijn 8,8 maanden en werden 42% van de dossiers binnen de nieuwe wettelijke termijn van 6 maanden afgehandeld. In augustus 2010 werd een gemiddelde doorlooptijd van 6,7 maanden genoteerd en werden 59% van de dossiers binnen de termijn van 6 maanden afgehandeld. Voor 41% van de dossiers wordt de wettelijke termijn dus niet behaald, maar globaal genomen is een positieve tendens zichtbaar.

Wat betreft de tweede onderzoeksvraag worden de oorzaken bestempeld als complex: ze zijn te vinden zowel buiten de Directie-generaal Personen met een handicap (regelgeving, hoog percentage stopgezette en onterechte aanvragen, nood aan verdere automatisering van gegevensuitwisseling, nood aan goede coördinatie tussen centrale ICT-dienst van de FOD Sociale Zekerheid en de Directie-generaal Personen met een handicap), als binnen deze directie (zeer uiteenlopende toepassing van procedures en werkpraktijken, gebrekkige interne communicatie, ontbrekende beheersinformatie, sterk uiteenlopende productiviteit tussen de werkstations en tussen de medewerkers, gedeeltelijke onaangepastheid van de ICT).

Het Rekenhof stelde ook vast dat de controles sterk verschillen tussen de werkstations en tussen de medische centra en waarschuwt voor een ongelijke behandeling van de aanvragers.

Het Rekenhof formuleerde een reeks aanbevelingen om aan al deze problemen tegemoet te komen.

De leden van de Nationale Hoge Raad voor Personen met een handicap houden er aan het Rekenhof te feliciteren met de hoge kwaliteit van het verslag.

De NHRPH hoopt dat de aanbevelingen integraal zullen aanvaard worden. Bijgevolg drukt de NHRPH de wil uit bij de verdere uitwerking van de aanbevelingen betrokken te worden. De NHRPH zal bij deze gelegenheden telkens een advies uitbrengen.

Bovendien stelt de NHRPH te willen ingelicht worden over de aanbevelingen die de administratie en/of de Staatssecretaris niet willen omzetten in concrete werkwijzen. De NHRPH vraagt dat hierbij ook de reden van het negatieve standpunt wordt vermeld.

De NHRPH beschouwt dit rapport ook niet als een eindpunt en verwijst naar elementen die niet aan bod kwamen, zoals de herzieningen, andere sociale maatregelen, controle op de rechtmatigheid,...