03/12: Internationale Dag van Personen met een Handicap

In 2009 ratificeerde België het Verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap (UNCRPD).
Hiermee beloofde de Belgische staat dat personen met een handicap dezelfde mensenrechten zouden genieten als iedere andere burger. Een samenleving waarin zij volwaardig kunnen deelnemen, met dezelfde kansen als iedereen: dat was het doel.

Toch moeten we vaststellen dat deze belofte na 15 jaar verre van gerealiseerd is.

Inclusie blijft een verre droom:

• Onze omgeving is onvoldoende aangepast.
• Basisvoorzieningen die deelname mogelijk maken, ontbreken vaak.
• De digitalisering van diensten sluit personen met een handicap steeds meer uit. Apps en websites zijn vaak ontoegankelijk, en mensen die niet digitaal vaardig zijn, worden geconfronteerd met extra kosten of verlies van toegang tot diensten.

De keuzevrijheid van personen met een handicap wordt nog altijd ernstig beperkt:

• Onderwijs: Veel scholen sluiten leerlingen met een handicap uit.
• Tewerkstelling: Discriminatie blijft structureel aanwezig op de arbeidsmarkt.
• Mobiliteit: Openbaar vervoer en intermodale verbindingen blijven ontoegankelijk.
• Cultuur: Culturele evenementen en activiteiten houden onvoldoende rekening met handicap.
• Huisvesting en zorg: Wachtlijsten voor woonvoorzieningen zijn onaanvaardbaar lang en het tekort aan thuishulp drukt zwaar op zowel personen met een handicap als hun families.

Discriminatie blijft hardnekkig aanwezig:

• In 2024 worden veel personen met een handicap nog steeds het stemrecht ontnomen.
• Kinderen met een verstandelijke handicap krijgen niet de zorg die zij nodig hebben.
• Vrouwen met een handicap worden nog te vaak geconfronteerd met seksuele uitbuiting of ongewenste sterilisaties.

Personen met een handicap zijn sterk ondervertegenwoordigd in de media:

• Ze hebben vaak een passieve rol (figurant, emotionele getuige, …).
• Ze worden uitgesloten van actieve of prestigieuze rollen waarin zij als voorbeeldfiguren of inspirators zouden kunnen optreden (expert, presentator, kandidaat wedstrijd, …).

Hoe is het mogelijk dat na 15 jaar zo weinig vooruitgang is geboekt? Wat zegt dit over onze samenleving en haar waarden?

De NHRPH blijft zich ervoor inzetten dat personen met een handicap krijgen waar ze recht op hebben: volwaardige participatie en gelijke kansen. Daartoe moet de NHRPH zich afvragen hoe men zijn stem kan laten horen en zijn boodschap kan overbrengen in een samenleving die de waarden van solidariteit niet meer voldoende deelt.